Azelya

 
 
..........
 
 
Ellerinde başlamalı
İki çizgi bir masal
Sonra bir kent düşmeli
Kapıda karşılanmalı İzmir
İlk öpüşünde yeşil patiskasında
Eteğine dökülürken mavi
Esrik gülüşünde bir kadın
Hep böyle birden bire
Çıkıp gelmeli
 
 
Yanımda olduğunu düşünmeliyim
Voltalarıma dolaşmalı ayaklarım
Sensizliğe rehin düşerken
En yalnız yerimden üşümeliyim
 
 
Adını öptüm AZELYA
İri harflerle yazdım ki
Eylül öyle haylaz ve şımarık
Kanmasın ellerime inadına
Güz ağlamasın aşk düşleriyle
Öpüşürken iki serçe
Aklım hep sende kalmasın
Firarın adını biliyorum
Çıplak bir yağmura uyak
Ve bir dağ gibi çıplak
Ey aşkıma maruz kalan susmak
Mutlak öpüşmenin gecikmiş hali
Düşme hali bir düşün kendi gövdesine
Sevme hali Etna'nın gök yüzünde
Ey gözlerini kratere düşüren özlem
Çıkardım bir şiiri güneye doğru
Uykusuz bir çarmıhtan ruhuna
Açsın diye auran'da karanfiller
Her töze bir yüz buldum ben