Azra

yakamoz gölgesinde tünüyor öyle fersiz
ayaz ötesi zifir kara puslu bir gece
tufanlar yağıyor herbir yerine şehrin
kırık dökük sokak lambalarının altında
hüzzam şarkılardan bir davet çalıyor azra/il
ve gözlerimin önünde o en çaresizliğim de
eriyip mum misali dökülüyorsun kucağıma yar
kül/ler tozuyor asumana her yer duman
işte sevgili
batmanlar dolusu hayele veda ettiğim an...

kuşanıyor gökkube yanmış bedeninden limelerle
söz/ler kifayetsiz gereksiz anlamsız kalır
ses/ler suskunluğa isyan bir cümbüş alayı ile
gidiyor o en sevilen

yol sonsuza yolcu sonsuzluğa sona bir başına
hani dünler raks ederken gözlerimin yeşilinde
dokunmak sana son kez...
mamafih gece ayaz ötesi gece sis duman /azra...

.