Baba Ocağı 1

Uzak diyarlardaki,
Baba ocağımı özlüyorum.
Kenarları selvi ağaçları ile çevrili,
Önündeki bahçesinde, her tür meyve ağacı,
Avlısında çifte sediri, yün minderleri, halı yastıkları,
Tabanından süpürülürken, toz olmasın diye su serpilince,
Tıpkı yağmur yağmış yeryüzü gibi kokan toprak kokusu,
Hiç eksilmeyen baba ocağımı özlüyorum.
Bir köşesinde güzüne sobası,
Üzerinde kaynayan, yemek tenceresinden,
Avlaya yayılan bulgur çorbasının kokusunu,
Çobanın vurduğu değnekten, ölmeye ramak kala,
Kesilen davarın etinin, güzüne de pişerken çıkardığı kokudan,
Ağzımın sulanmasını özlüyorum.
Karnımı doyurmak için sofraya oturduğumda, güzüne sobada,
Pişen yemeklerin lezzetini perçinleyen, tandırdan dumanı tüterek,
Çıkarılan lavaş ekmeği, yerken elimi yakmasını özlüyorum.
Yorgun ateşte kaynayan, kaynak suyuna demlenmiş,
Maşrapa ile yemeğin üzerine içtiğim çayın,
Kokusunu ve lezzetini arıyorum yaban illerde.
Tüm bu güzelliklerden sonra, güneşin en son kızıllıklarının,
Kaybolmaya başlamasının ardından, yeryüzüne çöken alaca karanlıkta,
Kapının önüne çıkıp ceviz ağacının altındaki, tabureye oturup,
Sırtımı ceviz ağacına dayayıp, o zamanlar çok samimi,
Şimdi iki düşman olduğumuz, sahtekâr arkadaşım sigaramı yakıp,
Dumanında daireler çizerken, evin üst tarafındaki, çeşmeden havuza,
Dökülen suyun sesi, ağaçlara tüneyip öten kuşların cıvıltısı,
Birçok ayrı noktadan gelen, cırcır böceklerinin ötüşü,
Baba ocağımın cenneti aladan bir köşe olduğu hissini verirdi hep.
Şimdi gurbet ellerde o köşeyi ne çok özlüyorum bir bilseniz.

07.09.09