Babam Ben ve Çocuklar

dağlar bile durduğu yerde yorulur
belki de saçlarına kar düşmüş sanır
çocuklar ve kuşlar

neydi gövdeni yere seren acıların
neden sana benzetir ki bakışlarımı
annem

ele veriyor cam kesiği şu gözlerim
bir nehir gibi sessiz kaçamıyorum
artık eskisi gibi

sevincli martıyı, dalgayı sen bilirsin
seni benden başka kim iyi anlatırdı
çocuklarıma

sağda-solda dur bekle işareti vardı
büyüdüm, boy attım, sesim değişti
seni ne çok bekledim...

---------Şimdilik Bu Kadar Baba------