Bahar Damlalarım Can Çekişirken
Bugün canım öylesine sıkkın ki
Her zamankinden de daha çok...
Bulutlar gri, gök puslu...
İçim her sıkıldığında ben
Gökyüzüne bakar bulutları seyre dalarım
Bahar bulutlarımı...
Onlar kışla yaz arasında sıkışmış
En masumane olanlarıdır
Gökyüzü ne kıştır onlar için, ne de yaz
Tam güneş açar
Hepsi mavi, beyaza büründü, derken
Çatık kaşlı kara bir bulut
Çökünce apansız üstlerine
Sonra hepsinin sevinçleri kursağındadır...
Hele bir de hava açıksa, günlük güneşlikse
Değmeyin keyfime...
Sadece benim mi?
Onların da öyle
Mavi, beyaz bulutlarım
El ele tutuşmuşlar sanki halay çekmekte...
Bazılarıysa semazen raksıyla
Etraflarında pervane dönmekte...
Grilerse
Biraz kıskanç, biraz bencil, biraz da öfkeli...
Birkaç metre ötelerinde kümelenmiş,
Üstlerine çökmeye hazır beklemekte...
Ara ara sataşmaya kalksalar da, griler
Onların umurları bile olmaz
Çünkü bahardır hava
Sımsıcacık bir güneş vardır önlerinde
Yeter ki hep yakınlarında olsun güneş
Onları hiç bir şey kolay kolay karartamaz...
Oysa bugün hava puslu
Gök birazdan kararacak
Daha onlar farkına bile varamadan
Grilerin pençesine düşüp
Kara bulutların hakimiyetine girecek...
Kara bulutlar,
Kin ve nefretlerini kusacaklar üstlerine
Çarpa çarpa boşaltacaklar zehrini
Çatacaklar kaşlarını acımasızca...
Belki de şimşekler çakıp
Lodoslar, boranlar, fırtınalar estirerek
Kırıp geçirecekler ortalığı...
O bulutlar ki,
Kimleri kırıp geçirmediler zamanında
Nazım'ın şiiri
Boşuna mı türkü diye yakıldı dillerde
''Kıymayın efendiler bulutlar adam öldürmesin'' dendi
Dendi de ne oldu?
Değişen koskocaman bir hiçti
İlerleyense sadece zaman oldu...
Karanlığa doğru akıp giden
Hiçliklerle dolu koskocaman bir zaman...
Oysa ki
Aydınlık olsaydı gökyüzü
Aydınlık olsaydı yarınlarımız ne olurdu?
Bahar bulutlarım
Mavi - beyaz bulutlarım
El ele tutuşup halay çekselerdi yine
Ve ben yine seyre dalsaydım onları...
Güneşin sıcaklığıyla buharlaşıp,
Bahar damlalarını akıtsalardı yine toprağa...
Kara bulutlar üşüşüp çökmeselerdi, üstlerine...
Hava puslu, gök karanlık olmasaydı...
Olmasaydı ne olurdu?
İşte ondandır ki...
Bugün canım her zamankinden de, daha sıkkın
Gökte kara bulutlar dolaşırken
Bahar damlalarım hep can çekişecek
O zaman söyleyin nasıl gülünür?
Ben nasıl gülebilirim ki?
Bahar damlalarım can çekişirken...
_Kardelen_
..ne güzeldi kıta kıta dizelerce renk renk bulutlar,sevgiden insandan ruh halleriyle..duyguları içe kapansa da şiirin gizli umuttu finali can çekişmeyecekti bahar damlaları..teşekkürler serap hanım..tebrikler...