Bahara Asıldı Hüznüm

tirşeydi gönlüm
vurgunu tatmadan önce
.
...
......


ayaza kesti yüzümün sen mimiği
uzandım güneşin sıcak tenine
gözlerimi kapatıp
maskenin derinine


deli dumrul bir aşkın kıvılcımı
yüreğe düşen
ki.. sevmem hüznün mor halini


içime yürüdüğüm uzun yol
döşümde saklı ayak izi
gelecek zahir diyerek
havada asılı onca söz


sızıydı
suskuların ardından gelen
zifiri gece


vurdum sesimi zemheriye
taşlaşmış göğsümden irin akıyor


her fecirde ölüme dikili göz
değil ki... kefene bürülü bu yürek
nefesim ciğerlerimde infilak


bahar kokardım oysa
aşkın ağırlığınca
ve
şehvet dillenince
gelmeden
cinnet


sövdüm talihin
sakız patlatan kadın sesine