Bana Düşlerini Ödünç Versene

Acıyla umutsuzca çırpınmanın deminde,
Sen olmadan soluduğum havanın taaa !

Acemi bir ressamın fırçasından doğmuş,
Hüzün saçan gözbebeklerim uyku kaçkını,

Ruhsuz bir tablo olmuşum,sen aklıma düşünce...
Bir çocuk gibi yetim kalıyorum,beni bıraktığın yerde,

Tüm hücrelerime sen ve sevdan dolmuş taşmış,
Karadeniz'e dökülen yeşil ırmak misali,

Bana düşlerini ödünç versene,düş gezginin olayım,
Beni benden alan aşkının narına yanayım ağyar,

Ekmek gibi hava gibi bir şey oldun,tadım dimağımda,
Sevdanın kokusu sardı dört bir yanımı,sevginin gizemiyle,

Davetsizce gelip yerleşiverdin gönül yurduma,
Bir bilinmezliğin koynuna bırakma sevdiğim beni,

Mutluluk mavi bir martının kanadına takılır,uçar gelir yanına,
Bir bilinmezliğin koynuna atı verir seni beni...

Susturamıyorum içimdeki sessiz çığlıkları, oysa dokunsan,
Pamuktan ipeksi saçlarıma,içinde bir yangın başlayacak,

Peki bu özlem sitemlerim neyin nesi,hangi mevsimi reva gördün,
Kış mı demeliyim?İlkbahar mı?Yoksa hazana ermeyen sonbahar mı?

Seni özledikçe acıyor buz kesmiş yüreğim,hayatıma girdiğin günden beri
Ben ilkbahar'dayım,usul usul yüreğime girmenin heyacanını tattırdın...

Karanlığın kucağında yapa yalnız,lacivert gökyüzüne bakıyorum,
Bir yıldız kayıyor senden yana,düşlerimizden yana dilekler tutuyorum...

Tıpkı ay tutulması gibi,dileğim, bana düşlerini ödünç versene sevgilim...