Bana öğretmediler

Uçmayı öğretmediler bana,
Devekuşu hayatı yaşadım,
Korkularımdan gizlendim toprağın altına.


Bana açmayı öğretmediler,
Henüz goncayken diken bürüdüm,
Sarıldı dört bir tarafım, açamadım.


Bana koşmayı öğretmediler,
Yürümeye başladığım an çelme taktılar,
Düşürmek işlerine geldi,
Başardılar.


Bana karşı durmayı, hayır demeyi,
Öğretmediler,
Suskunlukla geçti tüm ömürüm.



Bana sevgiyi öğretmediler,
Ektikleri,
Nefretin, öfkenin tohumları oldu,
İsyanı, sitemi verdiler avuçlarıma.



Bana aşkı öğretmediler,
Uzaktan baktım sevenlere,
İmrendim,
Ağladım,
Sevemedim.



Bana insanları öğretmediler,
Herkese güven duyulmuyormuş,
Kimse kendin gibi olmuyormuş.
Düşe kalka öğrendim,
Yıllarım geçti.



Bana kaderi öğretmediler,
İstersen değişebileceğini söylemediler.
Boyun eğeceksin dediler,
Makus kaderin kölesi ettiler,
Mutsuzluğumu perçinlediler.