Bana Öyle Bakma

Gece , uğursuz bir mezar taşı
Ellerim sensizliğin soğuğundan mıdır bilmem
Ölesiye kırmızı
Kimsesizliğin yosun tutmuş, güze dönmüş saçların...

Bana öyle bakma !

İçime bir kuş düşer, yaralıdır
Çırpar durur kanatlarını, göz bebeklerim sel olur
Oysa ki her bakışında , yemiştim ben bu vurgunu
Kendi denizimde boğuluyordum sana, ölüyordum

Bana öyle bakma !

Umutlarıma cemre düşer, bahar sanarım
Halbuki kıştır benim hep bir yanım
Aşktır çoğu kez
Ve ben sustukça,
Gece ile birlikte ağlarım...

Güneş, yosun tutmuş ömürlerimizde
Hayat bir kaosa kapılmış
Adına aşk diyorlar ya hani
Ben hala 'sen' diyorum
Azrail kıskanıyor seni
Sense, sensizliği...

Öyle bakma bana...

Vefasızdır içime düşürdüğün ateş
Her gidişinde ihanet eder ya sesine
Sessizliğinde söner, buz olur sol yanım
Hala ismin tenimde yankılanırken...

Alfabemdeki tüm harfleri infaz ettim ben
'sen' kaldı bir tek
Düşün sevgili, ben bile kalmadı cümlelerimde...

Seninki çıplak bir ayrılık !
Ben ise yokluğunu giyindim !

Bak şimdi iyice, kirpiklerimde biraz sen kalmış mı?
Yoksa gözümden iyice mi düştün ?
Göz yaşlarıma tutunup...

Bana öyle bakma...

Şubatlarımı satasım gelir bahara
14 şubatı mesela,
Al diyesim gelir
Al sen de kan bu oyuna !
Sen de yara al
Benim gibi kal, param parça...



Şimdi, ne senin fırtınalarından kalan harabe bir şehir
Ne de antik bir ben varım
Yok oluşlarımın sahnesinde son perdeyi oynamaktayım
Ölüyorum, ama sen bunu rol say
Ve ölürken bile acıt canımı
Ya da git en iyisi, boş kalsın avuçlarım...
Gitsen de gitmesen de sana kanamaktayım...

Bana öyle bakma !

Ruhumu aforoz et artık gözlerinden
Yüreğinden düşür beni bedenime
Tenimde açtığın yaralara , sürme tenini
Dokunma !
Bu son çırpınışlarım...

Yitik bir ben'in ardından , batıyor bir güneş
İyi bak !
Yarın doğmayacak...

12 MART 2011 CUMARTESİ