Başa Bela Şiir

Buz tutmuş karanlıktı gidişi
Kalakalmıştım
Kendime tutunamayan düşünce
Vedalaşmayı beceremeyen kelimeler
iki kişilik sanıp aşkı
boşluğuna düşüyordu ihtilallerimin



bir ben kalıyordum ardında,
bıraktığı yerde
inciltmeden yüreği
ne söyleyebilirdi zaman
tutanaklara gecirdiği ayrılıktan başka




nasıl anlatacağım şimdi
bu başa bela şiirde
sensizliği söyle ey sevgili
bırakıp gittin beni gözlerinin değdiği tenhalara
yarım bıraksam bu şiiri
kırılır
içimde seni uçuran kanatlarım
sözlerimiz,aşkımız
her şeyimiz gibi
bir sen edemeyecek ki tüm yarımlar
kör noktalarımda sisli uçurumlar
........




artık yazmayacağım






12-06-2009