Batmasaydı

Güneş batırırken sarhoş olduk,
Şehrin yamaçlarında el salladık kızıllığa
Yüzümüzü kızartırken günün son demi

Biz
Şarap demledik
Fasılalarla

Ne gün belledik
Ne kandil

Günah dedi, sakalı kısa er kişi
Omuz silkeledik,

Duymadık ağızlarımızın kokusunu
Dudaklarımıza yapışıp türküler söyledik

Körfezin son martısı ile
Sevdalaştık

Mermileşti küfrümüz semaya
Yıldız düştü avuçlarımıza

Şükrettik
Zühre sürdük alnımıza


Siz kararırken
Biz aydınlandık koruk tadında


Suç bizde değil
Güneşi böyle
Zulüm gibi göğsümüze batıranda


Batmasaydı bu şehirde şarkı gibi, körfez
Belki ilahi söylerdik bizde
Sakalı kısa er kişiyle mum kokulu mescitlerde...