Bavulunu Almadın Giderken
Bu şiir, 25.04.2009 tarihinde
günün şiiri seçilmiştir.
Bavulunu almadın giderken,
Kedi kırmızı kazağında uyuyor hala.
Bilmiyor gittiğini,
Bırak bilmesin...
Eşyalarını ben evde yokken al,
Sana dayanıksızlığımı biliyorsun.
En çok mavini özledim,
Derin denizlerden vazgeçişimsin.
Gel git'lerine alıştım,
Öyle bir yerimden vurdun'ki beni,
Muhtaçlığım ellerini tuttu.
En çok'ta yağmur yağınca özlüyorum seni.
Bavulunu her kapattığımda, soruyorum,
İçine koymadığım bir şey var'mı? diye,
Cevabını vermeden gittin.
Eşyalarını ben evde yokken al,
Sana dayanıksızlığımı biliyorsun.
Kediyi uyandırma,
Birlikte kırmızı düşler görürüz belki...
Son bir kez aynaya bak,
Maviye boya,
Ve silmeden git........
Nisan.2007
İçimde buruk bir tat var.. Ayrılığın bırakktığı olsa gerek.. Kaleminize yüreğinize sağlık. Ama bu kakdar içli de yazmayın hocam, iç çekmekten yorulanlar var.
gidenlerin arkasından duyulan derin sızı. bavullarına hüzünlerini koymadan giderler hep. tebrikler . içimde bir otogar yalnızlığı bıraktı...etkilendim.
😙👍👍👍👑imgeleriyle güzel bir şiirdi.elinize sağlık
👍😙gece ilk okudugum siirdi ve siirdi👍👍
başlama işareti verilmeyegörsün, soluk soluğadır bitiş çizgisi duldur yalnızlığın içi...😙
şiir işte..kutlanacak alkışla👍 esininiz daim olsun