Bazı Şeylerin Sözü Yoktur
Tanrı sustu...
Duvara asılan portrenin, gölgesine anlattığım sırlar
Gündüz haline varınca yoklaşırken,
Sana benzedim.
Sahiplenmeye cesareti ol(a)mayan,
Bağımlı bir korkağın,
Dehşet zamanları parlıyor şimdi gözlerimde,
Senkronize olun(a)mayan halin,
Sanılarla doldurulan vakit parçalarının ritüeli gibi,
Belki de sen haklıydın...(!)
Sustun!
Hangi hal-in kimyası, yüklediğin şakaklarıma,
Gerçekten sana mı benzedim?
Yani gerçekten gittin mi?
Yüzünün kıyısına çarpıtıyor beni, kabuğunu soymadığın ellerim.
Islanmış saçlarımın yeterince yorgun.
.
Evvel zamanların kambur hallerinde,
Ayaklarım karaya çekilince
İki büklüm sıkıştırıp,
Portrenin tabana vurduğu gölgeye,
Seni,
Susuyorum..
Ki bazı şeylerin sözü yoktur!
yüreğin derinliklerinden gelen sesler ne kadarda güzel kaleme dökülmüş..tebriler........
Okuduğum en güzel şiirinizdi. Hayranlığımla kutlarım efendim.
serçeyi etiketleyen ben değilim.sanırım onaylanırken etiketliyorlar. benimle alaklı bi durum yok ki ben serçeyi imge olarak kullanmıyorum. bu sadece bu şiirle alakalı değil. diğer şiirlerdede benim etiketlemediğim kelimeler oluyor.
şiire gelince benim için elbetteki anlamlı. sizi beynimin içerisine alamadığım için üzgünüm. ama anlamak değişken, insanoğlu gibi. ki insanoğlunuda anlayamazsınız değişkenlerdir. anlama noktasında ters düşülebilir elbetteki. söz hakkınız herzaman baş üstüne.. ki tüm okurlar değerlidir tüm yazanlar için. var olunuz..
Ne anlamalı bu sözlerden !
Bir porteden çıkacak fal ne ola ki ?
Senkronize bir ritüeldi şiir tamam !
Ya o serçeye ne demeli ?😙😙