Beden-i Yük

dün gece uyandığımda
yoktun yanımda yine

dün gece uyandığımda
sabah ayazı
yine
köpek ulumasına karıştı

dün gece uyandığımda
okulumu sınıfımı
öğrencilerimi kaybettim

dün gece uyandığımda
kuşlarımı çamur bakışlı
köpeğimi kaybettim

dün gece uyandığımda
çamlık yolunda
terli ellerimizi kaybettim
yokuşta cilveleşen
yağmur damlalarını
gemi salınımında
ürkek gülüşünde
titrek dudaklarında
geri dönülmezliğimizi
tenime tutunamayan
parmak prangamı kaybettim

dün gece uyandığımda
babamı kaybettim
annemi kaybettim
kardeşlerimi kaybettim

dün gece uyandığımda
arkadaşlarımı kaybettim

dün gece uyandığımda
kızımı kaybettim

dün gece uyandığımda
sabah ayazı
yine
köpek ulumasına karıştı

dün gece uyandığımda
düşlerimi
sözcüklerimi kaybettim

ayaklarım üşüyor
çarşaf top olmuş göğsümde

dün gece uyandığımda
yorgan toprak gibi
örtemedi bedenimi
parmaklarım karınca yuvası
bağırsaklarımda sancı

dün gece uyandığımda
bedenimi kaybettim

dün gece uyandığımda
benim sandığım
her şeyimi kaybettim

dün gece uyandığımda
bu geceye nefesimi
taşıyamadım

29 Eylül 2009 30 şiiri var.
Beğenenler (4)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (7)
  • 15 yıl önce

    nasıl bir şiirdi öyle..kare kare gözler önüne serdi kabus gibi yaşanan duyguyu..

    bir ân içine sığdrılmıştı belki..

    tebriklerim çok..

  • 15 yıl önce

    Bu gece uyandım ve bir öğretici şair buldum karşımda ! Teşekkürler Üstat 😙😙😙