Bekle Beni Aşk
Bir elimi,
Diğer elimle örtüp,
Yalanlıyorum yalnızlığımı.
Yine de,
Şahadet parmağımın gölgesinden,
Kurtaramıyorum yanlışlarımı.
Yalnızlığım...
Ben bıraktım.
Kalemim
Senin elinde salınsın
Üstüme devrilen şu koskoca
Geceden,
sağ çıksam
Neye yarar ki.
Çoktan bitmiş,
Yeni bir günün son bileti...
Yalnızlıkla sözlendim ben.
Anne,baksana,
Hiçbir yüzük
Bu kadar yakışmamıştı parmağıma...
...
Bir sürü ben var etrafta,
Bir konfeti gibi
Hayata serptiğim.
Kimi başlar üstünde,
Kimi ayaklar altında
Ezildiğim...
Gözlerimin sarnıcında yüzen
Daha ne hikayeler var
henüz dinlemediğin.
Hiçbir refakatçisi yok
Kararırken ömrüm.
Oysa,
Daha dün,
Bir gül bahçesiydi yüzüm
Kirpiklerim...
Tut bakışlarımı.
Onlar bari bana küsüp
Gitmesin.
Avuç içlerim,
Kaç yangına
Çırpınarak su taşımadın ki...
Her amin deyişimde,
Yeniden yazdırırsın
Yüzüme kaderi
Saçlarım,
Kopup koy ver kendini.
Kimi istersen
Onun üzerine seril,
Siyah bir tül gibi.
Nerde istersen orda
Kasırgalar kopar.
Ya da,
El ver,
Tırmansın tellerinden umutlar...
Gözyaşım,
Rahat uyu,
Yaylan kirpiklerimin
Kucağında.
Silmem gerekmez seni,
Yalnızım nasıl olsa...
Zaman,
Nasıl da konuşkan,
Yıllarım sallanıyor,
Bir saatin sarkacında...
Baktığım kadar görür
İçimdeki insanım.
Gördüğüm kadar yeşildir
Parmak uçlarım.
Gece,
Kakülünü düşürme
Gözlerime,
ki bakıp sana dokunayım.
Gün ışıyana kadar,
Yepyeni bir kadın doğurmalıyım
Kendime.
Ne zaman
Kör bir bıçağın sırtında
Yolculuğa çıksam,
Ayaklarım
Kan revan...
Ve hayatı bir kere daha
Sevmeden önce,
Hep bu yalnızlık sancısı
Abanır üzerime...
Yarın,
Eminim ki,
Kendimi,
Bugünden daha iyi
Anlayacağım.
Çıktığım bu yolculukla
Hayata iki kat daha
Çoğalacağım.
Yıkıyorum bütün setlerimi
Aşk,
Bekle beni.
Toparlayıp kendimi
Sana gürül gürül akacağım...
Zaman, Nasıl da konuşkan, Yıllarım sallanıyor, Bir saatin sarkacında...
zaman tünelinde yolculuktu adeta,
ve her şeye rağmen ümitle bakmak yarına...
mükemmel bir emek ürünü harika bir eser daha okudum sayfanızdan,
elinize gönlünüze sağlık,
selam ve sevgiler...👧
Sonuna kadar karamsar. Sevgilinin olmayışı, yalnızlık, hüzün... Sonunda toparlanma, umut, aşka yönelme.
"Yalnızlıkla sözlendim ben. Anne, baksana. Hiç bir yüzük Bu kadar yakışmamıştı parmağıma..." bölümü, bütünlüğün içinde dikkat çekecek derecede şairane.
Kutluyorum.
2.
Kendini anlatırken dahi aşksa muhatap aşk belirgin olmalı diye düşünüyorum. Son bölüme geldiğimde bunun aşk olduğuna emin oluyorum: â??Yıkıyorum bütün setlerimi Aşk, Bekle beni. Toparlayıp kendimi Sana gürül gürül akacağım...' güzel bir şiir imgeler kendini anlatma bağdaştırma... karamsar değil yaşama sımsıkı sarılan her şey yerli yerinde ve güzelliği konusunda kuşku yok ama ilk bölümlerde o kişiler yalnızlık, anne seslenmeleri aşkla buluşturmalı derim. Tebrikler Elif hanım..
1 Kime seslenilmiş şiir bunu bilmeden bir şiire yorum yapmak güçtür. Şair hali tercüme yapıyorsa buna gerek yok elbet.Bu aşka seslenen bir şiir. Bu yüzden şiirin başlığı olan Bekle Beni Aşk sözüyle aşka seslenmiştir diye düşündüm. İlk bölümde kendini betimleyen şair, sonrasında yalnızlıkla bütünleşmesini dile getirmiş. Üçüncü bölümde yalnızlığa seslenmiş. Kalemini yalnızlığa bıraktığını söyleyerek şiirin yalnızlığı anlatacağını öğreniyoruz. Yeni bir günden umudu bitmiş olduğunu ve bu geceden sağ çıkmasının bile kuşkulu olduğunu belirtiyor. Fakat â??Yalnızlıkla sözlendim ben. Anne, baksana, Hiçbir yüzük Bu kadar yakışmamıştı parmağıma...' dizelerinde seslenilen kişi bu kez anne oluyor. Sonraki bölümde kendi iç dünyasını ilişkilerini şiirleştirirken bu kez de seslenilen kişinin belirsizliği söz konusudur.Gerçi â??henüz dinlemediğin.' Sözünde â??sen' dediği kişi var ama, bu annae mi yalnızlık mı belirgin değil. â??Kirpiklerim... Tut bakışlarımı.' Diyor ifade harika ama hala kim tutacak bilemiyorum. Bunun aşk olacağını şiirin başlığından seziyorum ama seslenilen kişi dağılmış duruyor.
%..
Yıkıyorum bütün setlerimi Aşk, Bekle beni. Toparlayıp kendimi Sana gürül gürül akacağım... 🤐🤐🤐🤐🤐🤐👍👍👍
ne söylenebılır..tebrıkler elıf...