Bekle/me Beni

Yüzümün dere yataklarında uyandı bugün sabah
Sele dönüşen her yağmur tanesi
Viran şehrimin kıyılarını söküp aldı benden...

Saçlarımın dalgalarına saklanan martı çığlıkları
Yarını dul kalmış sevda türküsü söylüyor şimdilerde...

Yanımdan fişini imzalamadan geçerken zaman
Çaresizliğin mübalağasına asılı kalıyor tahakkümler,
Ve sen!
Ellerinde toprak kokusu,
Gözlerinde vedayla damıtılmış yaşlarla
Beni bırakmışlığına aldırmadan gidiyorsun!

An tüm yaşanmışlıklarıyla birlikte yıkılıyor omuzlarıma!
İçinde yarım kalmış ne varsa
Kanatarak geçiyor tenimden...

Karanlığın gölgelerinden sıyrılıyor hatıralar
Sayfa sayfa yırtılıyor hüzün perdeleri
Sıcaklığını çekip aldığın avuçlarıma
Çığ gibi ayaz gökyüzü kalıyor!

Düğümlere bir ilmek daha...
Kelimelerim hıçkırırken tüm sessizliğini
Kulaklarıma haykırıyor dudaklar 'güçlü ol' diye...
Acımın en girift labirentinde kayboluyor sesim...
Ayıklanmış ama ıslatılamamış tebessümlerim
Kurban edilip karıştırılıyor kanı toprağına.

Ben, atışı ertelenmiş yüreğimin ümitlerine sarınıp üşürken
Sen, en yalnız yanlarıma bırakıyorsun beni...

Üşüyorum...

Buz tutan gözlerimin pencerelerine yazıyorum adını...
Unutmaktan korkan inançlarım yağmalanırken,
Kaburgalarıma takılıyor yaşanmışlıklar,
Ayazlar kanımda ırgat oluyor
Donuyorum!

Hani derdin ya...
Hani hep derdim ya...
'Bugünü, yarını getirdiğinden seviyorum' diye...
Şimdi sen
Yokluğunun elbisesini giydirmişken bana
Yattığın topraktan kalk ve söyle bana baba!!
Hangi yarım yanımla tamamlayacağım yerini!

....

Baba!
Özledim seni...
Zamansız vakit kapımı çalana dek
Bekle/me beni...

....