Belki Bir Gün...1

//Çünkü mevsimler gözünü seninle kapadı
Bir damla yağmura hasret şimdi yüreğim//







Yine yenilenen günün sahnesinde
Bir iç sesiyle savruldu huzur
Gölgesi yansıdıkça derinden...




Susuzluğun sarhoşluğu deminde hüzün...
Ve şikâyeti başlar ağrılı yanların sıklıkla...





__Nisandı ağrıyan yanı
Yüzünde okkalı bir iç çekişle
Sızlandı sabahın seherinde
Sarıkamış soğuğunda derbeder hasretlere...






__?Neden? diyor ve
Devamında boğazına düğümlenen düşlerine
İsyanla susuyor
Karartsa da gözünü
Körpeciklerine kıyamıyordu...
Ve her ah sanki son nefesmiş gibi sükûnet veriyordu...






__Tasası an içinde pay sahibi olmaktan öte
Ötelenen hayatına zifirin gölge gölge saltanat kurmasına
Belki de yaşanmamışlığa...







Her yoka çekişin çilesini sineye çekmiş
Kan bağı eşliğinde
Çare bulmuştu kendince...







Fakat savrulan hayat soğuğun buz kesen ayazında
Bir el istetiyordu sıcacık
Dokunacak ısıtacak
Dostane sevecek bir el...





___"Kim bilir"

Diyordu
?Belki bir gün
Belki bir gün gözlerim gerçekten güler
Ve gerçekten nefes almak hoşuma gider...?






//Yol aldıkça derinden kabrine sevdiğinin
Gözleriyle karşılaşmayı ne çok isterdi//




Not:gerçek bir yaşam öyküsü ve dosttum olan can'a saygımla...