Belki Sevdana Dilenciyim

hani sözlerin tükendiği zamanlar vardır
bir noktaya bırakırsın bakışlarını
hiç bir dolaşığın dara düşmene çare olmaz
alıp bir başınalığa vurursun
ederi beş para etmez yalnızlığın

koca yaşam içinde bir ceset
koca alemde bir pul değerin
tutkularını alıp yanına
ecel kısrağına bindirmektir belki tek serüvenin

korsan bakışlarına bir kılıç darbesi
ya da göz onuruna değmez sevgili nefesi

sözüm ona aşk belki görülen sana
hani bir söylem vardır
''kaf dağından kar bağışlar'' gibi
dilenci avuntuları
avucuna bir kaç kuruş niyetine sevdadan yoksun yalan sözleri

olmazlıklar içinde çürük elmayı seçme gibi
o kadar olanaklar içinde olanaksızlıklar payesi biçmek gibi
bir türkü
bir şarkı
yada çalan her melodide
sevgiliyi yad etmek gibi

pelikan yürümesinde sahillerinde koşmak matem denizlerinin
ıslanmak belki dalga kıranlardan artan
yüzüne tükürürcesine yalayan suların
sevgili ağlakları sanarak
ve ardıma soluksuzca serzenişidir avuntularına uyumak gibi

payı biçilmez vurgununda deniz kokusunu sevgili nefesi hissedip
sus payına sürüklenmek belki
büyük yeminlere gebe bırakıp yüreğini
kerem olup yanmak sevda ötelerinde
aslı vefasızlığında sevgili görmek
masumiyetleri atıp bir kenara
mahşeri kalabalıklarda
ardan yoksun sevda yüklenmek gibi...