Ben Aşkı Mavi Yaşamalıyım

Ben aşkı bir başka yaşamalıyım,
Ruhumun özgür yanını törpülemeli
Tutkudan çıkarıp benliğimi,
Sade yanıma koymalıyım seni
Doğayı kendi haline bırakıp
Mevsimlerden izole etmeliyim düşselliğimi...

Bilirim, sen diye koparacak olsam
Papatyaları soldururum
Oysa sen ışımalısın sevdiğim!
Duru bir su olmalıyım bedeninde
Cesur dokunuşlarına sarılmalı masumiyetim...

Kar taneleri seni hatırlatacak olsa
Üşürsün diye korkarım..

Ben aşkı hesapsız yaşamalıyım,
Bir sabah ansızın gelip
Bir gece aniden ölür gibi!
Bedeli yoktur bilirim
Kimi martıları gözlerine uçurmalıyım
Kimi de karabatak gibi kaybetmeliyim seni
Ki nefeslenmelisin...

Öyle küçük ayrılıklarda ağlamamalıyım,
İçi boşaltılmış devinimler yaşamamalıyım
Üzerine yeni bir devrim giydirecek olsam
Sustururlar günün birinde!
Kimse görmeden yüzeye çıkarmalıyım seni,
Derin gülüşler açmalı yüzünde...

İşte böyle sevdiğim
Ben aşkı mavi yaşamalıyım!
Ufkunda gökyüzü olmalı sadece
Gözlerin kuşkusuz dalmalı uykuya
Gölgelenmeliyim küçük sitemlerinde...

Umutsuzluğa terkedilmiş toprağım kadar,
Ellerim şiire bulanmalı
Öylesine dingin ve öylesine akıcı!