Ben Hep Güzel Ağlarım

Sesin buğusunu alır sürerim kulaklarıma
Afişte olmuş zamanların sükutunu bozmadan gülümserim
Defalarca kırılsa da kollarım
Yen içindedir
Gözlerden ırak


Güzel ağlarım ben
Lekesi kalmaz yanaklarımda dökülen yaşlarımın
Yüreğimden içime akarken kanım
Yamarım içimdeki çığlıkları


Ben hep güzel ağlarım
Tüm çirkefliklerine rağmen zamanın
Çamura bulanmış yüzlerin kurusundaki çatlaklıklardan
Görürüm yine akları


Ve
Güzel ağlarım geçmişe
Geleceğe
İz bırakmadan


Örterim üzerini sonra
Dudağımın kenarına iliştiririm ince bir tebessüm


Ben hep güzel ağlarım
Siz bilmezsiniz
Bu yüzden
Islakken bile hiç üşümez gözlerim...