Ben Her Gün Öldüm
Kar mı yağmış saçlarına,
Bu sen misin, ben mi buyum.
Yıllar bizden neler almış.
Bak eserine gör gülüm.
Gülüm ,gülüm,
Sensiz geçen şu ömrüm,
Allahın kitabın varsa
Çek vur beni.
Ben sensiz her gün öldüm.
Gizleme gözyaşlarını,
Ağlamak neye yarar.
Bir ömür böyle geçti sensiz yıllar.
Yüzümdeki çizgiler yüreğimdeki acılar,
Senin eserin gülüm.
Ne mevsimlerde bahar,
Ne içimdeki aşklar,
Böyle yaşanacaksa,
Yaşamak istemiyorum .
Sen değil misin başımda esen rüzgarların sebebi.
Sen değil misin yürek acısının ta kendisi.
Mevsim yağmurları gibi akan yaşların nedeni,
Ağlamak istemiyorum.
Bu yaşlar benim mi?
Gülüm,gülüm
Sensiz geçen şu ömrüm
Allahın kitabın varsa
Çek vur beni
Ben sensiz her gün öldüm.
Gülüm,gülüm,gülüm.
sayın özdemir yorumunuz için içtenlikle teşekkür ederim.yorumunuzla ilgili kesinlikle rahatsız olmadığımı bilmenizi isterim. sizi rahatsız eden sözü yanlış algılamışsınız.mecazi anlamda kullanılmış bir söz.türkçemizde o kadar yanlış kullanılan sözler var ki,örneğin danışma diye bir çok yerde kullanılan söz vardır.hadi biraz tebessüm katalım.olur danışmayım.madem sormamı istemiyorsan neden danışma yazdın..bir de oturma grubu diye projelere çok yazarız.oturulacak alan gösterilen yere oturma grubu neden yazılıyor.örnekleri çoğaltmak münkün. teşekkürlerimi ve saygılarımı yolluyorum.
hocam şiirinize bir yer varki katılmıyorum ALLAHIN kitabı olmayan yok bu bur isyandır selamlar