Ben Iki Defa Öldüm Yar Hasretiyle

Ben iki defa öldüm yar hasretiyle,
Boynuma halkalı zincirler geçirilmiş iple.
Aşkımı iki kere gün ışığına çıkardım,
Birinde sen vardın birinde ben vardım.

Ben iki kere yaşamazdım hayatı,
Sen yokken hayat çok bayattı.
Sen varken hayat bana ulaşılırdı,
Bir ben vardım sana ulaşılmazdı.

Ben iki kere sevmedim ki;
Tek SEN vardın.
Ölümsüz ruhları ödünç almıştık,sevmiştik,
Doymamıştık uslanmaz çocuktuk gezdik,
Korkuyorum diye elimi tutmuştun sımsıkı,
Gözlerime bakmıştın,askıda yeminler asılıydı,
Ümitlerim vardı suluyordum seninle yeşerecekti,
Umutlarımız vardı geleceğimiz büyüyecekti,
Seni ben çocukken sevmiştim hatırlarsın,
Elimi tutmuştun demiştin yabancılar tutmasın,
Okyanuslarımız vardı küçüktü ama sen vardın içinde,
Birde sen vardın benim içimde..

Ben iki kere kurşun yemezdim hayatta,
Kuru mermiler belgelerde kayıtlarda.
Sana geç kaldım ben yetişemiyorum.
Çocukluğum neredesin seni göremiyorum

AMA ben sensizlikle iki kere öldüm,
Terkettiğin diyarları dolaştım gördüm.
Sen benden gidince ben iki defa öldüm.
Öldüm sen geldin beni kendi ellerinle toprağa gömdün..

Sensizliğe yenildim.!