Ben Kendimde Sana Kalabalığım Yar

----



?'Ellerime yıkılışımın yeniden inşasıydım mısralarımın izinde..''

Küllerimin savruk yeri yüreğindi yar
Mecalsiz intizarlarımın kafi gelmeyişiyse senimde
Yenilgilerim araf
Yeknesak kıyılarımın vuruk yeri ilham
Kasırgaların süzme telaşı
Angın ve yorgun ruhumun hürriyet maskarası


Dudağımın çörek yeri hatırası öpüşlerinin
Çürük sancılarıma merhemdi her dokunuşun
Ellerinin izbe ve kuytularıma uzanışına öykünürdü tenim
İzahatı olmayan sevinin acıması.

Mühürlenmiş ömrümün kifayetsiz umuruydun
Rotası ahraz bekleyişlere emanet
Ten kavruğunda sevişmelere terk ederek


Yılların hudutsuz geçmişliğinden tarağa takılan beyaz saçımdı
Hüznün katmerlisinden makama emanet edilmiş şarkılar
Yürek sancıların gergefinde işlerken
Ömrümün tozlu raflarından ürkerdi geçmişim
Geçerdi gecenin tünelinden yalnızlık serenadı
Düşerdi her defasında yârin pencere dibine
Yüreğimin kasırgası
Süpürürdü aşkın her salisesini saatlerden
Dinmez zamanın yalnızlık vakitlerine uladığı hüsranı


Ben kendimde sana kalabalığım yar
Ellerim bana yabancı ellerinin sıcaklığında
Gözlerim bana yabancı bana bıraktığın bakışlarında
Tenimi dokunsam ellerim titrer
Dokunmadım hiçbir tene
Yüzümün gülümsemesi değmediği kadar başka yüze

Takvimler suskundur geçen zamana
Sözcükler kifayetsiz kalıyor hasretini anlatmaya
İçime mıh gibi çakım çakım vedan
Ağır bir yenilginin vebalisin yar..


Şimdi,

Haki rengine bürünür toprağımın iç-seli
Darmadağın örtüsü gökyüzünün
Adına suhulet giyinir yağmaya meyilli yağmur
Yüreğimin duldasında kahır ve infilak..


Bil ki,

-İsmini her anışımda dudaklarımın rengi kırılır
Susarım ve düşünde yanarım...-