Ben O Yıllar
Ben o yıllar.
Neden bilmem?
Belkide beceremediğimden.
Ne solcu olabildim
Nede sağcı...
Ve onlar her gün, birbirlerinin
Birer, ikişer canlarını alırlarken
Onları tanıdığımdan değil,
Akranım oldukları için
Ağlardım...
Ben o yıllar.
Şimdiki gibi,
Yine bu şehirdeydim
Parklar, bahçeler
Ve bütün sokaklar benimdi.
Avazım çıktığınca,
Çığlık çığlığa bağırırdım
Ne polis sus der
Nede asker karışırdı.
Ve hatta bazen sen bile
Gülümserdin...
Ben o yıllar,
Yani;
Senin olduğun bu şehirde
Orada işte tamda orada
Sana bakardım.
Gözlerin...
Gözlerin ne güzeldi!
Bazen sende bakardın
Ama öylesine.
Olsun derdim bakardın ya!
Bana yeterdi...
Ben o yıllar,
Kocaman bir adam değil.
Senin gibi,
Neden baktığını,
Ne istediğini bilmeyen
Çocuktum işte!
İlk bisikletimi,
İlk avladığım serçe kuşunu,
Babamdan yediğim ilk tokadı
Ve seni!
Unutamadım...
Hüzün dolu yılların kelimlerle resmi çizilmiş adeta. Bizler de ne sağcı ne de solcu olduk, bizim gibilere ot derlerdi, ama zaman bizi haklı çıkardı kanımca, ülkenin nerelere geldiğini gördük hepimiz. Güzel bir şiir toplumsal yönü ağır basan kutlarım Mehmet abi...👍