Ben Seni Beşiğe Doladım

Günahlarındı belime dolanan
cehennem ateşine sürüklediğin ben
şimdi düşmeden vicdanla muhasebe yapıyorum
günahın anlamı kalmıyor sen adı duyduğumda
bir adım ötesi
sen olmadığında günah bir anda yakıyor bedenimi cayır cayır




Ahım da saçlarını okşuyor
bir adım ötesi dediğimde günahının beni sardığı gibi
ahım da saçlarını okşuyordu
istemedim aslında sana ah etmeyi
dudaklarımdan beddua kelimesi hiç çıkmadı/çıkmayacak da
ben seni hep sevgi sözcükleri ile büyüttüm kalbimde
sana değmesin dedim günah
değmesin dedim ah/beddua
ben seni bebek gibi bir beşiğe doladım/iyi baktım sana
sen beni yetim gibi kapının eşiğine atsan da
ben seni beşiğe doladım!




Değmesin istedim sana benden başka beden
dokunmasın /sarılmasın
avuçlarındaki çizgilerin sayısını benden başka kimse bilmesin
teninin sıcaklığı sadece beni ısıtsın
kalbin benim için atsın
benden başka kimse nabzını hissetmesin istedim
ama sadece istedim
sadece ben sevdim!




Hadi yalnızlığım ben geldim sarılsana..
Devam nefessiz yaşamaya
bilmeyecek hiçbir mevsimin yokluğu kadar soğuk olmadığını
hayallerin rengi solsa ne yazar ki
yokluğunu yaşadıktan sonra anlamı var mı
zaten ne zaman düşsem aşk/ın izlerine
yaralanmış/yakılmış/yanmışım !




Şimdi!
Büyümekten azat edilmiş bir çocuk gözlerimin ferin de
ey yüreğimin sancısı
ey kalbimin ağrısı
sen misin bunları yaşatan
yoksa
ben miyim yaşayan!