Benden Uzak Bir Mevsim

Mazide kalsan da en derinde
Dudağımın kenarına asılı bir gülüş olsan da ..
Baki kalan bu kubbede
Beraber attığımız bir gülüş olduğu gibi...
Paylaşılan anlar,
bil ki attığım kahkahalar,
Saklar derinde bir yerde gözyaşlarını...

geceler çok uzun
İyi geceler öpücükleri çok...
susuşların sonu yok.
Uzat parmaklarını...
Dokun dudaklarıma.
Sonra dokunayım dudaklarına...
İyi geceler demenin zamanı gelsin.

Güzel gözlerinde gençliğimi gördüğüm yalnızlığım,
Ve
hey gidi günler!
Ve gözlerimin yalnızlığı hey...
Bir boşluğa mı bakıyordunuz???

Günler,günüm...
Dünler,bugünün,
Güller eflatun bahçelerin
kokularına saklanmış,
Kördüğümsel ,acımtrak,
dikensi durmaktalar işte...
yağmurun altında,
Toprağın yağmur kokusunda...
Kördüğümsel iç çekişlerinde saklanaduruyorlar..

Bir kördüğüm yaşadığım.
Bileylenen bıçak,
Kalbimi delen yalnızlığım!
Gülümsemeler,
Paylaştığımız ezgiler...
Yalnızlıkları kalabalıklaştıran
göz kararmaları,
Cam kırıklarına dönüşen.

Bana düşen,hep sonbahar.
Düşüşler,
hep kucağına boşlukların...
hepsi ben
gibi.
Belki biraz sen...

Benden uzak mevsimini yaşıyorsun..
Uzaktasın...
Benden uzakta...
Yalnızlığı okşayacağım,
Tüm yalnızlıkları,
Yalnızları...
Senin yerine.
Senin yerine güleceğim,
Aynalarda kendime.
Ağlayacağım....

Gülüşlerin değil,
Gülümsemelerin ardına saklanılacak bundan böyle...

Gülüşler seni hatırlatıyor!
O gülüşün var ya değişin,
İnan aklımdan hiç çıkmıyor!

Birazım sende kaldı.
Sen,
Sende kaldın.
Bana kalan hüzün.
Hüznün sarı boşluğu..
ve çekirgelerin sıçrayışı,
Gökyüzü bulutları...
Bende kalan.

Ve o buruk gülümseyişin,
Ardında bıraktığın,
Kimsesiz....
Bana kalan....

18-temmuz 2000-istanbul-Bakırköy