Beni Bir Sev

Uzattım ellerimi
Avuçlarımda uzak bir
ağustos gecesi
Ellerin çırıl çıplak
Ayaz vuruyor
Dokunduğu her yeri

Beni bir sev
Beni bir gül

Şebnemlensin yanaklarımda aşk
Kararırken ruhumda gün

Beni bir sev

Yıkıntılarımda bulduğum
Bir kuru ekmek gibi
Mert ve yoksul duruşum olsun
Kalbinde yurdum

Beni bir bul


Bak
Yüreğim bir sağanaktan
Zar zor kurtulmuş
Kuytusuzum

Bir gör
Bakışlarının körleşen karanlığında
Sıradanlığının silik
Alışılagelmiş cisimleri arasında

Beni bir gör
Rastlantının göz hizasında

Her hangilerin
Her neyselerin boşvermişliğinden
Söküp
Sana ait bir gülümseme ekle
Kimsessizliğime
Bir ses ekle
Yüzüme vurdukça aksi
Saten bir hayal usulca kaysın gözlerimde

Beni bir sev
Beni bir gül

Benimle öl dingin bir ömrü
Gamzelerinde uyuyalım yeni bir vuslata
Benimle gömül



Ah o ki
Susar yalnızlığımın yankısını
Yansız bir yorumla
Konuşur bir kelebeğin
Kanatlarında
Savrulur gibi dudakları
Dudakları
Dans eden iki yabancı

Umutlar kurtulsun
Dişlerinin zindanından
Kendiliğinden ve hür

Beni bir gül

Ah ben ki
Ruhun yedi kat derinlerine
Bir göz ucuyla inip
Bir söz ucunun saplandığı
Kıymık acısı dünleri
Tek tek bulup çıkaranım

Lakin
Ellerin
Ve ellerinde
Her şekle girmeye gönüllü
Ellerim
Henüz uzak iki iklim
Aralarında sırlı bir yemin
Tedirginlikten titreyen
O siyah tül

Beni bir gül

Değil mi ki sağır
Değil mi ki dilsiz
Değil mi ki sevgisiz kalmış
Bir zerre hayalin ardında
Her adım bir yıl
Her bekleyiş bir asır sürer
Doğrulur canımın özüne
Hiç kapanmayan bir çift göz
Arar âmâ umutlara
Kanacak bir çift söz

beni bir konuş
beni bir sev

velev ki
yalın bir gülümseyişin
yüzünde evrimleşen
mutluluk haliyim
hüzün benim
kır bir saç telinin dilinde
bir ağıttır
hikayemdeki kırılgan kimselerim
katmerli acılar açar
kanatlarımın koparıldığı yerlerde
dayanamaz da
buseler kondurur parmak uçlarıma
sevda meleklerim

beni bir dinle
beni bir sev