Benim Adım Aliko

Eğlenceye ayıracak dakikalarımız yok
süremizde yok,
hayatın tadı uygun günlerdir,
oysa bizler
hınzır birer yağmur edasıyla
devamlı bardaktan boşarırcasına
yarınlardan koparıyoruz mutluluğumuzu.

Bizler için artık gitti diyorlar
türlü türlü dedikodularda,
ne dert kalmış bize, hayat nede.
Yani taşralı bizlerin son durağında
-kasaba mezarlığında-
uzun uzun, sıkıcı
dünyada gördüğümüz türden;
dedikodularda böyle diyorlar bizim için.

Nedeni ne?
Niçin şaşırıyoruz tüm bunlara,
önceden de demediler mi
söylemediler mi sizi nasıl yitiririz?
Ha şuracıkta duran altıpatlar,
ha şu yol üzerinde ki, asfalt.
Seçiniz birisini
Bizler kendi ruhlarımızdan gitmişiz,
gider ayak bir eğlence olsun.

Sözcükleri geveleyip duruyorum bu defa
tek ben vardım onca sene,
yeni öğrendim
vakit yok eğlenmeye,
gelmeye-gitmeye olmadığı gibi.
Burnundan soluyan bir kısrak tarzında
ayıracak dakikalarım yok
veda etmeye...


ALİKO