Benim Adim Silgi
Sevgi diye açsam yüreğimi,cismim yok.
Duygularının alışverişimiyim insanoğlunun?
Ellerim acıyınca gelmez,yüreğim susunca çalar kapımı...
Hazan'mıyım? Yaprak döktüğümde ardımda baharım olsun.
Arkadaş derim,hayatım açık müze,
8 de açılıp 5 te kapanmayan,zamanı olmayan.
Dostluk kuru sohbetten ibaret,maziyi deşen,
Bugünümü soran yok,güneşimi bileyen yok.
Bilmezler'ki güneşimi gökyüzünde tutmak için,gönlümün zulalarında yattım.
Uykusuz geçse gecem söylemedim tek dostuma,sabahını zehretmedim
En büyük erdemin ,kendi zararlarını dostlukta yıkamamak olduğunu bildim.
Sanki yalan söyledim.........
Sınanan ben oldum.
Baktım lisan farklı,sildim..........
Benim adım silgi,
En çok silmeyi seviyorum,
En çok silmeyi biliyorum.
Çakıl taşlarını taşırken,
Suyun var'mı? soran yok.
Yalan olunca dostlar,
Yürüdüğün yolu soran yok.
Gülümü der dese kan kardeşim,
Akıl sınırlarını soran yok.
Başarırsın,menfaat derler.
Bilmezssin,dehşete düşerler.
Darım dersin,kükrerler...
Baktım,insanoğlu dur durak bilmez,
Işık görür saldırır,kör eder dönmez geriye,
Eksik görür yanaşır,vijdan bilmez yürür yoluna.
Bir yaşama hakkındır elinde kalan,
Sildim.........
Benim adım silgi,
En çok silmeyi seviyorum,
En çok silmeyi biliyorum.
Her kayıpta,geriye,özüme ait olanlar kaldı,
Çıkarsız ,menfaatsiz,
Sevdiğim ,çoğalttığım.
Her kayıpta,yeniden başladım.
Söylemedim bildiklerimi,
Saklamadım yaptıklarımı.
Durmam gerekirse,durdum,
Koşmam gerekirse,koştum,
Saklanmam gerekirse,saklandım en derin sığınakta.
Ne izimi buldular,ne adresimi.
Her sildiğimde,yeniden doğdum.
Yanıma tek aldığım;insan olma hallerim,
Bir'de katıksız sevdiklerim'di....
Benim adım silgi,
En çok silmeyi seviyorum,
En çok silmeyi biliyorum.
Aynasımıyım dostun? emeklemeden yürümek ister,
Olmaz'sa kırar aynayı,yüreğime aldırmadan,
Bilmez'ki işin sırrı ayna olmakta.......
Nasılsın?derler,gözyaşlarını silerim.
Nasılsın?desem,cevap yok.
Silik yaşayan ne insanlar var dünyada,
Hiç yazılmamış,alfabeyle tanışmamış,
En ağır ceza silmek,
Kötünün yürek pası öldürür,
Ölmek bile cesaret ister,kiriyle yaşar umarsız.
İflas ettim kötüyü temizlemekten,param yok,
Kirlendim düşünmekten,sabunum yok,
Güllerim soldu,suyum yok,
Hayat kayıp gidiyor ellerimden,soran yok,
Sildim.
Benim adım silgi,
En çok silmeyi seviyorum,
En çok silmeyi biliyorum.
12.Ağustos.2008.Salı.22.00
(Bir gün ne var ne yoksa sildim,aniden,dur durak demeden. Çünkü birikmişlerdi,infaz sırasını bekliyorlardı,kayıtları doluydu bilgisayarın,bellek zayıfladı,çalışmaz oldu Bilgisayar çökmeden temizlemeliydi veya çöküşü seyretmeli,ikincisi olmaz,beyinsiz insan olmaz.En iyisi silgi olmak,sonra'da bir çekmede yerini almak,okullar başlayıncaya kadar......)
İşte kitlendiğimiz an,daha ne yapmam gerekir acaba diye çırpındıkca,dibe doğru çekiliyor insan,cehalet,koşullar ve zamansızlık önümüze kocaman bir engel çıkarıyor,keşke diyorum bu toplumsal acılara bir son verebilsek ama tek başımızada olmuyor be dost,koca bir 3 yıl dile kolay,sabrından,umudundan ve sevginden hiç bir şey eksilmeden verdiğin mücadele,bende üzüldüm inan senin kadar,acı dediğin gibi..
Evet Goncacığım..çok haklısın silinen ne çok genç var..daha dün son derece kararlı ve kendini yok etmek üzere yola çıkmış gencecik..güzel bir genç kıza söz dinletemedim 3 yıldır uğraştım..içim sızlıyor uğurladım...nasıl silinecek hayattan aklım almadı almayacak yürüyeceği yolu..ama aile sildi...okul yok...para yok....acı acı üzülüyorum
Ve küçük bedenlerin,büyük hayallerini yok etmek adına kullanılmasa keşke bu silgiler... Sevgili dost,Anlamlı ve bir o kadarda güzel şiirini yürekten kutlarım, Kalemin daim olsun hiç susmasın,sen nerde ben orda 👍
Pardon..yarım kaldı..Goncacığım aynı dil aynı yürek ve aynı bağırıştayız görüyorum...en kara tahtalara en beyaz silgilerin olur inşallah
Aynaların aykırı titreşimlerinde görüyorum ruhumu Tutunmaya çalıştıkça nefesime Ellerim yine beni itiyor kendi içime Ben o kulaklara göre ağız değilim, Ve duymaya çalıştığınız şeyleri söylemeyebilirim....müthişti goncacığım..eaynı dilde,aynı yürekte