Benim Memleketimde
İnsanlar tanıdım benim memleketimde
hasta, öksüz, hırsız, karnı aç, sırtı çıplak
titriyorlardı soğuk kış gecelerinde
ordu gibi işsizler geziyordu aylak.
İnsanlar tanıdım benim memleketimde
inliyordu; çaresizlikten, yoksulluktan
bir bir ölüyordu sokak köşelerinde
namuslar satılıyordu umursanmadan.
İnsanlar tanıdım benim memleketimde
cepleri dolu, kollarında birer yosma
sevişiyorlardı soğuk kış gecelerinde
sıcacık kaloriferli odalarında.
Hasan Buldu
Ankara - 1976
😙😙..................😙kutlarım👍👍
İnsanlar tanıdım benim memleketimde cepleri dolu, kollarında birer yosma sevişiyorlardı soğuk kış gecelerinde sıcacık kaloriferli odalarında.
Tebrikler güzel toplumsal bir şiir olmuş,not edildi bile...
İnsanlar tanıdım benim memleketimde cepleri dolu, kollarında birer yosma sevişiyorlardı soğuk kış gecelerinde sıcacık kaloriferli odalarında.
son noktayı çok güzel koymuşsun
aldım bu şiiri
tebriklerimle
Memleketimden İnsan Manzaraları.Hasta aç ve işsizler dolu bu yüzden hırsız ve karnı aç olanlar, ya da açlığın yıktığı tüm etik değerler, kendini satanlar... Bir diğer yanda başkalrının sırtından geçinen varlık içinde yine etik değerleri yitik insanlar. Çelişki yaman ya çözüm ne? Nazım diyor ki"sanatçı gerçeği tutanak altına alan değildir, onu polisler yapar, gerçeğe yorum getirendir." Tebrikler Hasan bey, yüreğine sağlık.