Benliğime Hasret Yalnızlığıma Nefret Hallerim

Yalnızlığa emanet ettim düşlerimi,hayattan vazgeçiyorum,
Düştükçe düşlerim ateşe,ben soğuyup üşüyorum...



Hayalleri tükettim diye bana kızma gönül,
Herkes ağladı bana,bari sen son birkez gül!!



Kaç gülüşüm terketti beni benden habersiz,
Sen gitme benliğim,sen yoksan yaşamam yersiz...



Bitişi düşünmeden kaç yarışa hızla atıldım,
Her bitişte bir benden başka bir bene kapıldım...



Ölümüme koştum defalarca, onu da başaramadım...
Kaç b/ölüm umudu oynadım,zerre kadar sevgi kazanamadım...



Bu karanlık beni ne kadar daha takip edecek,
Güneş ne zaman küstü güne,hiç mi sabah gelmeyecek..?



G/özümde baharım daha yeni yeşermişti,
Yaşanmış hatalarım kaç baharımı tüketmişti...



İdama mahkum düşlerime son arzularını sordum,
Cevaplarını kavrayıp,çözümü yine benliğimde buldum...



Kalbime yalnızlık,kalemime bensizlik hapsettim,
Bir umudun ışığında,boş yere kaç kelime tükettim...



G/özümde biriken yaşları toprağa akıtacağım,
Yalnızlığın kefenini kendi ellerimle saracağım....



Bırak beni yalnızlık,sende kurtul artık benden,
Mutluluğumu ver bana,kaybettiğim benliğimden..!