Benliğimle Duruldum

Begonviller altında, seni candan anarken,
Yaşadığım bu günler, benim için özeldi.
Hasretinin közünde,alevlenip yanarken,
Arada bir kendini unutmak çok güzeldi.


Yazmak geldi içimden,sakin ıssız bir gece.
Yakamozun ışığı hüzünlü bir bilmece,
Yankı yaptı şarkılar sana gitti öylece.
Arada bir kendini unutmak çok güzeldi.


Kemanımın yayıyla ,yad ettim o günleri,
Hazin hazin çalarken,hayal ettim dünleri,
Nerde eski besteler,kaybolmuştu ünleri,
Arada bir kendini unutmak çok güzeldi.


Tepeleri dumanlı köyümün sarp dağları,
Ormanın yamacında, sarı üzüm bağları.
Gittikçe kuvvetlenir,sevgimizin bağları
Arada bir kendini unutmak çok güzeldi.


Kekik kokan dağlarda,kır çiçeği topladım.
Koyunların peşinden,duvarlardan zıpladım.
Her şeyleri unutup, ip sallayıp hopladım.
Arada bir kendini unutmak çok güzeldi.


Uzaklarda olsan da taht kurmuşsun içimde.
Soldurmadım gülünü,toka yaptım saçımda.
Beni ancak anlarsın,bu dünyadan göçümde.
Arada bir kendini unutmak çok güzeldi.


Gürültülü şehirde,insanlardan yoruldum.
Gül kokulu ortamda,benliğimle duruldum.
Tefekküre dalarak, tabiata vuruldum.
Arada bir kendini unutmak çok güzeldi.



Şiirkolk ailesine teşekkür ediyorum.