Bestesi Olmayan Şiir

Anca başlamıştım dizeleri döşenmeye.
Yıldızları daha yeni koparıyordum gökyüzünden sen için.
Ayın en tazesini,
güneşin en parlağını bekliyordum.
Bereket,sen için inecekti toprağa,
çiçekler tomura duracaktı sen gelende.

Gökkuşağına renkler ekleyecektim,
bildiğim bütün türküleri sana söyleyecektim.
Ellerini tutarken,
gözlerinin ta içine bakarken görecektim kendimi.
Umudum, sevincim, geleceğim olacaktın.
Çayır çimen seyre dalacaktı sevdamızı.
'böyle de sevilmez ki' dedirtmek vardı aleme.

Uçurtma kuyruklarına çığlıklar atıp,
martıları besleyecektik birlikte.
Denizin dalgasını avuçlamak
bizim işimiz,
balıklara masallar söylemek olacaktı tek derdimiz.
Hiç duyulmadık fısıltılar benden gelecekti kulağına.

Yüreğimdeki sağanak seninle dinecekti belki de.
Gözyaşın olup akacaktım,
kahkahan huzurum...

Notaların sekizi yetmeyecekti porteye dizilince,
yüz, ekleyecektim başına.
Besteler yapılacaktı sana yazdıklarıma.
Sen gelmedin.

Ateş oldun, bağrıma düştün bu gece.
Yangınım oldun.
Varamadın kucaklara.
Dizimizde uyutamadık,
beleyemedik seni akça pakça bezlerle.
Sen gelemedin bebeğim uzak olan o yoldan.
Gelemedin.
Şimdi sana
olmayacak şarkıları , ben besteledim.