Beyaz Bir Gelinlik
Dün fırtınalı bir geceydi.
Her nasıl ise, seni rüyamda gördüm.
Yine, her zaman ki gibi gülümsüyor,
Etrafa mutluluk saçıyordun.
Üzerinde, benden ayrılırken, giydiğin,
Beyaz kefenin vardı...
Ölüm bile güzelliğini bozamamış..
Etrafında ;
Kırmızı,sarı, pembe güller,
Başında, papatya tacın, elinde cennet suyun,
Gel iç diyorsun, bilmem ki sevdiğim !
Yüzüm yok, yüzüne bakmaya,
Arkandan,ağıtlar yakıp, dilekler tutmaya,
Mezar taşını, elin gibi tutmaya,
Yanında sonsuza dek yatmaya....
Dizlerimde mecalim kalmadı,
Mezarından ayrılırken,
Bıraktığım beyaz mendili sallıyor,
Kollarını açmış, gel diyordun.
Mendilin ucunda, biraz kan, biraz da gözyaşı vardı..
Yoksa ;
Oralarda da mı? Yüreğin kan ağlar,
Gözyaşların nehir olup, çağlar, bilmem ki,
Bilmez misin, insan, bin defa, ölmez ki,
Nedendir bilinmez, yaşayan, ölüleri kimse görmez ki, !
Uykularımız, bugünde oldu pölük, pörçük,
Gözyaşımın olsa da, küçük bir gölcük,
Rüya'da bile, olsa ;
Alamasam da senden bir öpücük,
Arkama, dönüp de bakmam artık sevgilim,
Kefenin,gerçekte, olsa da bir gelinlik...
23.01. 04. Antalya.
Günaydın gardaş. sabah sabah böyle hüzünlü bir şiiri okumak istemezdim.ama hüzünlerde hayatın bir gerçeği be gardaş nerde ne zaman karşına çıkacağı bilinmiyor işte.kalemin daim olsun.sevgiyle kal.