Beyaz Yürekli Bakire

Parçalı bulutlu geçiyordu,
Hayat,
Nice cam kırıkları sayıklıyordu,
Düşlerim..
Pay edilirken saklambaç yalnızlıklarım,
Gölgesinde avuntu kalıyordu,
Türkülerim..

Ne de çok sindirmiştim yaşamı,
Karınca adımlarında...
Ne çok sevmiştim uçurtmanın,
Özgür danslarını...
Kıskanç zamanlarımın zeytin dalıydı,
Sevişlerim...

En çok da söğüt dalından sarkarken
Mutludur satırlarım...
En fazla ırmak sesinde çağlarken,
Akar yüreğim...

Galiba özlüyorum seni dünlerim !

O zaman da kuru yaprakların,
Rüzgarıma kardeşti;
O zaman da gölgelerin kocamandı...

Orman sessizliğinde fısıltıların,
Bulut ressamlığında bakışların vardı...

O gün de kirpiklerine mızrap dokunur,
Duldandan salıncaklar kurulurdu...

Ne çok ağlatırdın gökyüzünü de,
Kalem olur yazardım seni bugünlerime...
Nöbetin olmak güzeldi sabahına,
Huzurdu sana uyumak...

Dünlerim !

Şimdi,
Bugünlerimi ağlarken sana,
Endişelerim düşüyor yarınlara...

Biliyorum;
Yine beni seyret,
Sakın vazgeçme misketlerinden
Yine aydınlık olacağım gecene,
Satır satır akacağım yüreğine diyeceksin...


Doğduğu geceye adı mehtap düşen sevgili !

Ey beyaz yürekli bakirem !

Doğmadığın gecelerin yolculuğunu,
Nasıl yapacağım?


04/03/2010