Beynimin Labirentlerinden Geçiyor Hüzün Konçertosu

---




Çığlığımı öp öksüz sanmasın kendini
Düş aynalarıma bir defa bak suretim(i) kaz/ılı
Hangi toprak örter sen varken bakışlarımda
Sevgili..



İki damla kan pıhtılaşan benimde
Hala yüzümden yıkamadım
Sana ilk utangaç bakışımı
Hayallerim!!!
Ah yalnızlığımın sanrısı
Sen bende kal ki
Gecelerim tenimden korkmasın


Şimdi desem ki
Mevsimlerim sensizliğin ertesi hep kış
Şimdi desem ki
Ateşlerim sensizliğimde titrer alazsız
Şimdi desem ki
Yüreğim sensizliğimde dört duvar, mazgalsız


Muayyer hüzün kasveti çizer dünden kalanlar
Yüreğimde öldürür imgesi yitik gidimlikler
Göz yaşlarımı suçlu bir ırmağa bıraktın
Ellerimi kavuran teninin sıcaklığını koparıp ta gittin



Çığlıklarımı avut kuytularımda korkmasın
Sen beni bilirsin yapıncağım
Yüreğimde sana dair çocuksu seviler peydahlarım
Dudağının kenarında masum öpmeler bıraktım




Beynimin labirentlerinden geçiyor hüzün konçertosu
Nihayetsiz bir geceye düşer kifayetsiz sancılar
Ziyan olur içimde ki beceriksiz şairliğim
Küsegen olur her mısra
Anlatamam..


Tut çığlığımı
İçimdeki masum çocuk ağlamasın
Tut sevgili ağlak duvarlarımı
Sevimin üzerine yıkılmasın