Bi Çare
Nereden bilecekler
Yüzlerinde menekşeler açarken
Kırlangıçların içlerinden göçtüğünü ...
Son umut kırıntılarımızı boğazladıkça felek
minaresi yıkılmış dünyanın
mihrabına yüz sürüyoruz
bir nefes yaşamak adına bi-çare ...
Nereden bilecekler
zehredip sundukları yaşamak
buzdan elleriyle dokundukça saçlarına
kimsesiz kaldırımlar üşüyor
kentin karanlık sokaklarında ...
Onlar ölü toprağını yorgan belleyip
uyuyorlar !...
körler - sağırlar - dilsizler
ruhlarıyla birlikte insan(!)lığı da uyuttular ...
Ve gerçek , ağır bir şamar şiddetiyle iniyor yüzlerine . Gönülden tebrikler sevgili İlayda .
güzel bir anlatım...içimdeki sesin ellerinden tuttu ve götürdü uzaklara...
ıssız ve etkili bir anlatım sunuyor okuyucuya sevgili İlayda Beydemir.. çok güzeldi..
sevgimle..
Haklısınız Sevgili Fatih
İlginiz ve samimiyetiniz için çok teşekkür ederim ...
Sevgiyle
Onlar ölü toprağını yorgan belleyip uyuyorlar !... körler - sağırlar - dilsizler ruhlarıyla birlikte insan(!)lığıda uyuttular ...
şiir çok güzel..akıcı ve temayı ıstenilen düzeyde aktarabiliyor okura..üstte alıntıladığım finalde 'birlikte' kelimesi anlatımı bozmuş sanki..Kaldırılırsa son cümle daha akışkan ve vurgulu olur..(fikrimdir)
Kutlarım