Bilir misin Yalnizlik Ne Zor Şey

Hep uzaktan seyrettim hayatı,
Mutluluğa cezalı mahkum gibi.
Yılların hüznüne boğuldu gitti saadetim.
Zor geldi akşamları,
Senli odalarda sensizliği yaşamak.


Gün geldi gücendim, alındım.
Gün geldi incildim, kırıldım.
Yinede bıkıp usanmadan,
Sevdama, dört el ile sarıldım.


Bilirmisin yalnızlık ne zor şey?
Varlıgın varken yoklugunu yaşamak.
Bilir misin bir nefes yakınındakine dokunamamak.
Bilir misin nedir ruhsuz bir bedene sarılmak?


Diyorumku, hayat yaşanmali.
Sevmeli, sevilmeli içten içe.
Sarılmalı sevgiye delice, kenetlenmişcesine.
Gecen gün ömür sermayesinden,
İmkan varmı geriye döndürmeye?