Biliyorum
Gök ;
Sefere çıkmış bulutların seyrinde
Güneş
Hüzünle çarpıyor yüzüme
Ben
Denizin kıyısında
Elveda sonrasında
Dalgalar kırıyorum duyuyor musun
Seni soluyorum gözlerimde uyuyorsun
Deniz mavi gök mavi her yer mavi sen gittin gideli biliyor musun
Uzanmak istiyorum yokluğuna sarılmak için
Dağlarca büyüyor gözlerimde
İrkiliyorum sensiz korkuyorum
Korkuyorum biliyor musun
Sen içimin kederi
Tenimin hederi
Topladın gittin yüzümden kendini
Soldu gözlerimin yeşili
Kim bilir neredesin
Neredesin şimdi
Sarı sıcak bir havada
Üşüyen ellerime hohluyorum
Umut dövüyorum havanda
Isınmıyor parmaklarım sızlıyor görmüyorsun
Ben yazamıyorum
Sanki yaşamıyorum
Alışamıyorum
Bilmiyorsun
Olsun
Gün gelir
belkide canımdan cayarım
Cürmümce bir yere yığılır kalırım
Belki bir gül dalında evinin kapısında açarım
Sen her geçerken sana
Seni seviyorum diye usulca fısıldarım
Duyar mısın sesimi
Duyar mısın
DUYARSIN BİLİYORUM................................................
elvada sonrasına, gidene hissettirilemeyen güçlü hisleri okudum şiirinde.. aksisedası gelemsede ("gün gelir / belki canımdan cayarım") canından caydıktan sonra bile evinin kapısına gül olup hala da fısıldama isteği sevdiğini.. yazım tarzı farklı olsada şiirinin tadı aynı arkadaşım.. tebrikler..
tebrik ederim. yüreğine sağlık
Güner Abla , içten bir şiir... tebrikler...
Belki bir gül dalında evinin kapısında açarım Sen her geçerken sana Seni seviyorum diye usulca fısıldarım
Duyar mısın sesimi gönül sesiniz yakından geliyorsa hisler haber verir bence duyar diyorum kaleminiz bezeyerek hissetttirerek yazıyor kutlarım
Duyar!
Ne kadar güzel...
SelamımKalsın..