Bilmiyordun

karanlık bir geceydi senin sevdan
her köşeyi tutmuş duman gözlerin
benim bir türlü göremediğim
şubat soğuğunu paylaşır ellerin
kiminlesin, bilemediğim

sen yoktun, ben seni seviyordum buralarda
gönülden dinlediğim bir masaldın
bir kadın yüreği ağlıyordu her mevsim
yaşlarına dayanamadığım

korkularımdı, sırtıma hoyratça vurduğum
derinlerden duyduğum bitmez cefa
yine bana döndü geldi,
kaç defa

ışıklar altında oynayan çizgiler gibiydim
gölgelerde bile raks eden
yağmuru çok seviyordum
yağdıkça, ağlıyordum
kalemimden düşen küçük damlalardı dostlarım
sen
nasıl sevdiğimi
anlamıyordun...