Binbir Gece Masalı
(özür)
Hareli bir yaşam düşü,
Hareli bir yaşam düşüşü gibiydi,
Seni sevmek....
Bir pergelin kanlı,soğuk
Batıvermesi gibiydi,
Kalbimin kızıl gülüne...
Döndün etrafımda,
Döndün zehir zemberek...
Binbir kez döndün...
Suya atılmış bir taşın etrafında,
Dönüyormuş gibi döndün...
Bir masala yakalandım,
Masalla yağmalandım ben,
Başım döndü.
Perg-el gibi dönüşünden ...
Bir resim çıktı ortaya...
Sular serin ve kırmızı...
Etrafımda dönüşün nedendi ki?
Perg-elim,
Elim!
Beni sonsuz yaptın...
Ne kadar açılırsa uçların...
İşte o kadar sonsuz yaptın...
O kadar kanattın!
Har-e(y)ledin beni..
Yar-eledin beni...
Kalbim göçük altında kaldı.
Bana geldiğinde,
İkimiz bir olduğunda işte,
(bu masaldı inandığım...
Asal buydu!
Asıl buydu !
Yandığım...)
Ve kanattığımızda,
Aşk denilen,
Yorgun gülü....
Sıfır noktasından, sonsuzluğa giden,
Bir değil,binbir ölüm oldu...
Yüreğime en az iki kez çivilendin sen!..
Kördüğüm oldum...
12-mart-2010
tebrikler.
güzeldi yine.
sevgiler.
Yürekteki sadeliği gördüm dizelerde ve ne yalan söyleyim buruk kaldı içim... öyle bir gerçeğin şiiri...
Anlatımlarınızdaki dinginlik, Binbir Gece Malına da sinmiş..Kutlarım paylaşımı
Sevgilerle...👍
farklı bir şiir okudum...güzeldi.
Pergelin dönen ucu o ise sabit kalan ucuda dizelerin sahibi oluyor dolayısı ile dönen uç sabit olanı merkezi kabul ediyor yani değer veriyor gibi... Anlatımıyla imgelemeleriyle kurgusuyla şiirdi okuduğum biraz hüzün koksada tebrikler sevgili gülgün ...
masal artik gerçek bir var bir var
binbirler artik gündüz geceler kör karanlik
kaf daği uzak değil artik ardı bile görünüyor işte bak
eteğinden bir yol keçiler terk etmişler..
sevgimkere saygimkere