Binbir Gece Masalı

(özür)

Hareli bir yaşam düşü,
Hareli bir yaşam düşüşü gibiydi,
Seni sevmek....

Bir pergelin kanlı,soğuk
Batıvermesi gibiydi,
Kalbimin kızıl gülüne...

Döndün etrafımda,
Döndün zehir zemberek...
Binbir kez döndün...
Suya atılmış bir taşın etrafında,
Dönüyormuş gibi döndün...
Bir masala yakalandım,
Masalla yağmalandım ben,
Başım döndü.
Perg-el gibi dönüşünden ...

Bir resim çıktı ortaya...
Sular serin ve kırmızı...
Etrafımda dönüşün nedendi ki?
Perg-elim,
Elim!

Beni sonsuz yaptın...
Ne kadar açılırsa uçların...
İşte o kadar sonsuz yaptın...
O kadar kanattın!

Har-e(y)ledin beni..
Yar-eledin beni...
Kalbim göçük altında kaldı.

Bana geldiğinde,
İkimiz bir olduğunda işte,
(bu masaldı inandığım...
Asal buydu!
Asıl buydu !
Yandığım...)
Ve kanattığımızda,
Aşk denilen,
Yorgun gülü....
Sıfır noktasından, sonsuzluğa giden,
Bir değil,binbir ölüm oldu...
Yüreğime en az iki kez çivilendin sen!..
Kördüğüm oldum...



12-mart-2010