Bir Ağaç Olmak isterdim
bir ağaç olmak isterdim
bu bozuk düzene kafa tutmak için
uzayıp gökyüzüne haykıran
bir ağaç
tanrıya avuç açıp
güzel günler için yalvaran
bedenime vuran baltaların
acısı büyüdükçe
gözyaşı dökmeden
dimdik duran
bir ağaç gibi
yıkıldığım yerden
yeniden yeşerip sürgün salan
bir ağaç olmak isterdim
yıkıldığı yerde bile vakur
bir ağaç
tanrının yarattığı
kul karşısında eğilmeyen
kimseden medet ummayan
bir ağaç olmak isterdim
dallarını uzatıp herkese sarılan
gölge olmak isterdim
mazlumun yanan tenine
gülenle gülen
ağlayanla ağlayan
bir ağaç olmak isterdim
bu orman kalabalığında
tek başına özgür
bir ağaç
içime çektiğim vatan kokusuyla
her yıkılışımda
yeniden doğan
eğer bir ağaç kadar olamadıysam
kesin bedenimi
yakın cehennem ateşlerinde
örseleyin
sökün saçaklarımı bu topraktan
bir ağaç olmak isterdim bu orman kalabalığında tek başına özgür bir ağaç içime çektiğim vatan kokusuyla her yıkılışımda yeniden doğan..........😙😙🤐
usta bir kalemin isyanı güne damgasını vurmuş şiirin satır aralarında hürriyeti vurgulamış bir başınalığı için için isyan ateşi yakmış şiir ..👍
kaleminin izi silinmesin üstat...yine güzeldi yürek sesin..👍
İnsanoğlu ne çok şey istiyor ama olamıyor ne yazık ki. Kimseden medet ummayan bir ağaç olabilmek sürekli başkalarına muhtaç olmaktan daha onurludur belki de, kim bilir...
teşekkür ediyorum üstat içimde yeşeren filizlenen bir ağaç gibiydi bu şiir.
Ne güzel bir duygu ve istek Nazım'ın dediği gibi ''Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine.'' kutlarım yürekten Mustafa güzel şiirini...👍