Bir Atımlık Kalp Kalır Gamzelerimde

Bir Düştü Sadece
Kalbimin Duası...




tenim ölümüne seni susarken
hayallerimin
yaşlarına dokunuyorsun ellerinle





kayıp iklimlerin göçebe sevdalarında
yazılıyorsun saçlarıma
parmak izlerime ismin boyanır
sana düşler
büyüttüğüm kalbime süzülürsün
bedenimin coğrafyalarına
içtiğim antlarımı iliştirirken dokuna
oksijen olup yerleşirim
beyaz güller büyüttüğüm aşkına





nazenin göğünden dualarım dökülür
kılı kırk yaran mabedime düş olup kayarsın
yıldız gözlerime




nefretimi çayırlara salarken sular çırpınır sevdama
ağlamıyorum inan ağlamıyorum
gözlerime a ş k kaçmış sen yerine
kırsam artık tutsak prangaların kilitlerini
düğüm olsam gönlüne emanet edilen





iki dudak arasında
nefessiz nefesimde sığınaklarım ağlıyor
damaklarımdan sızlayarak dökülürken
gidişlerine





gül kurusu akşamlarında satıyorum
hıçkırıklarımı
kabuklaşan sevdamı öpüyorum
baran vurmuş saç tellerinin üzerinden





zemin ıslak
gözlerimin kahveleri akıyor kaldırımlara
yanıyorum yağmurlarda
üzerime göğün yaşları yerine sen düşüyorsun
volkan volkan vurucu lav yüreğinle





girift bir gök artığı soyulur uzayan arşa
yanık bir şiir kesiği olursun
kefensiz üryan tenimde





yok gidişlerin cemrelerimi soldururken
bir atımlık kalp kalır gamzelerimde
iğfal edilen onurun demir parmaklıklar ardında
çığlık yansımaları
düşer içimin ayna olan sen tarafına





ve
gidiyorsun
katran yemiş balçık gönlümden
yokluğuna küf basıyorum
ağzımda acı bir tatla yok ediliyorsun
dilhun bir sevda artığı ile
gidiyorsun








Tülay Lâl
nisanonbir
Lösev