Bir Avuç Dolunay Tutsak Kalır Sesimde

----



Koyaklarda hüzünlü çiçek açarım
Dünya siperinde can adaklığım
İki gülme iki ağlak düş y/anım
Ve söz verdim kendime
Bellek k/ayıplarımı asıp dudak kenarıma
Dilimi olasılıklarda unutacağım



Yağmur ormanlarında sıkışır gözlerim
Her sabah evet her sabah gözlerimin ziyasından çekiyorum güneşi


Erguvan pencerelerde yankısı kalır yüzümün
Ayindir yüreğimdeki bam teli aşk ilanlarım
Mülteci gecelere fraktal çizimler eklenir uykusuzluğa
Lakin bir acının ses yankısıdır üryan duruşlarım
Vurur şah damarıma gölgemin teğetine duvarlar
Kibir ellerimde son kozum
Tülden bir lodosa geçerken keder


Vatan bildiğim mevsimler hep üşütür beni
Hangi iklime sığınsam hep kış
Bahar sevinçlerini hayal edinsem
Boğazıma kadar hazan hep hazan


Bir avuç dolunay tutsak kalır sesimde
Yegane bir serenomi düşer izbe inaklarıma
Adsız bir çiçek türer düş bahçelerime
Ben çaresiz bahçıvan
Sevgili umursuz ıtırlı bahçe


//Olası türkülere kum kederli yanıklar ekliyorum
Şiir kırmızı bülten
Ben mısra mısra aşk aranıyorum...//