Bir Ayşe Tanırım

Filiz gibidir köylü kızı Ayşe
Gün doğmadan süpürür dış kapının önünü
Gözünü yarı kapalı tutar
Devam ettirmek için gecenin düşünü...

Arka bahçede altında armudun
Sevdiği delikanlı ilk kez tutmuştu elini
Bakışmışlardı uzun uzun tüm sözcüklerden uzak
Ansızın bir öpücük kondurmuştu sevdiğine Ayşe
Sonra gözle-kaş arası koşmuştu
Kaptırmamak için belini

Ayşe kız hep dış kapı önünde anımsadı düşlerini
Ağrınca tan Ayşe kız süpürür dış kapı önünü

Omzunda çapası koşar tarlasına
Yüreğinin kadifeliği ellerinde nasır
Zülfü dökülmüş yanağına
Çapa sallamakta elleri sevilirlik beklentilerinde.

Ellerindeki hüner beklentilerindeki sabır
Soframızdaki nimetlerde.

Bir Ayşe tanırım makinecidir konfeksiyonda
Kimi başındaki örtüsüyle geçer evimizin önünden
Kimi rüzgarlar eser saçlarında
Gözleri gizemli anlaşılmaz neler geçer gönlünden

Bir Ayşe var tanıdığım resimli dergilerden uzakta
Boy aynalarının kıskançlığıdır güzelliği
Tüm hallerinden tüm toylukları arınmışta
Gülümseyiş ışımakta gözbebekleri

Bir yürüyüşü var Ayşe'nin magazin yosmalarına inat
Kaldırım taşlarının dilinde...

Bir Ayşe tanırım sınıfının giysilerini biçmekte
Birleşmekte ışıyan gözlerinde renklerle rakslar
Aşklar kemer olmakta hasret bellere
Dilinde şarkılar, saçlarında rüzgarlar

Tüm kör gözlere inat
Dürüstlüğünü ekler Ayşe kız giysilere