Bir Çocuk

güneşin acımasızlığına mı kıpırdanıyordu
susuz kalmış çatlayan dudakları.

kıvrılmış iki büklüm
kaldırımın ayak basmayan gölgesine
bir gölge arıyor oysa yarı kapalı gözleriyle
baktığında kömür karası gözleri
kapandığında
bir avuç toprak
yanıbaşında.

korkuyor
tir tir titriyor,sarsılıyor minik bedeni
kıpırdanan çatlak dudakları
ölümün şarkısını söylüyor şuursuzca
duyan var mı?

kendi dinliyor

güneşin günü terkediş saatlerine kadar dayandı
yarı çıplaklığı
sokak çocuğu kirliliğindeydi
sokak çocuğunun bedeninde aydınlandı ay
kısıldı ölümün sesi
susuzluğa aralandı dudakları
göründü bembeyaz dişleri
gördü ay
en son
ne zaman
neyi dişledi.

acıktı küçüklüğü ölümün koynunda
bir yakarış fısıldadı ölüm kokan nefesi
anne
baba
çok acıktım ben
son defa olsun doyurun beni.

ay sofra donattı çocuğun rüyasına
küçük küçük lokmalar hazırladı küçük çocuğa yıldızlar
göremediği anne-babası
sevgiyle besliyordu minik bedeni
kömür karası gözleri inanmaz bakışlarla açıldı bir an
lokmaları düğümlendi boğazında
yutkundu
yutkundu yokluğu
yutkundu rüyalardaki aldanışı
büyüklüğüne canlanır gibi oldu küçüklüğü
tutunamadı rüyasına
yoruldu.

çocuktu
cılız ay ışığında okşanırken bedeni
en güzel rüyasında gözlerini yumdu
açlığa iki büklümken
yakalamışken ölümü
can verdi kaldırım taşının ince gölgesinde
bir gazete parçası oldu
sokak çocukluğunun kefeni
açıkta kaldı sahipsizliğe uzanan eli.

insanlık adına utandı ay
utandı.

25 Temmuz 2010 150 şiiri var.
Beğenenler (6)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (15)
  • 14 yıl önce

    Nurhan'ım, çocuk dedin yüreğimi cız ettirdin..Etkili duygulu ve sade...

    Yüreğine sağlık / Hoş geldin.👍👧

  • 14 yıl önce

    sevgiyle besliyordu minik bedeni kömür karası gözleri inanmaz bakışlarla açıldı bir an lokmaları düğümlendi boğazında yutkundu yutkundu yokluğu yutkundu rüyalardaki aldanışı büyüklüğüne canlanır gibi oldu küçüklüğü tutunamadı rüyasına yoruldu.

    çocuktu cılız ay ışığında okşanırken bedeni en güzel rüyasında gözlerini yumdu açlığa iki büklümken yakalamışken ölümü can verdi kaldırım taşının ince gölgesinde bir gazete parçası oldu sokak çocukluğunun kefeni açıkta kaldı sahipsizliğe uzanan eli.

    insanlık adına utandı ay utandı.

    ADİLANE PAYLAŞILMADIK ÇA

    DÜNYA NİMETLERİ

    NE KARA GÖZLÜ ÇOCUKLAR SAHİPSİZLİKTEN HEDER OLUP GİDECEKTİR

    NE YAZIKKİ ASIL UTANMASI GEREKENLER BU VEBALİ HİÇ ÜZERİNE ALMIYORLAR BİZLER GÖRÜYOR ÜZÜLÜYORUZ BAŞKA DA BİR ŞEY GELMİYOR ELİMİZDEN

    DUYARLI BİR KALEM NUHAN ERGÜN YÜREĞİNİZİ VE KALEMİNİZİ KUTLUYORUM

  • 14 yıl önce

    CANIM ellerin dert görmesinde bak artık asabınm sinirlrniyor bilesin biraz neşeli şeyler yaz yahu içim zaten yeterince pare pare öf be kahveci güzeli.Tamam hayatin içinde binlerce kaybolmuş böyle hayatlar var guzucuk güzelliklerde hepten yok değil ya.Aman iyi tebrik ederim.ŞAKA ŞAKA gerçekten seserin içeriği gerçekleri anlatıyor canım yüreğini ve yazan eli kutlarım ÇOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOK ÖPT👍

  • 14 yıl önce

    oyyyy ben ne diyeyim şimdi sana gülüm ya 🙂

    kurgu gibi görünesede hayatın gerçeklerini yansıtmışsın dizelere

    ay utanmış bizler ise hala yerimzde sayıyoruz.

    en kalbi sevgilerimi bıraktım sayfana tebrikler Nuranım. 👍

  • 14 yıl önce

    yüreğine kalemine sağlık ablacığm

    👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍