Bir Çocuk
Bir Çocuk yıkılmış
Soğuk geceler eşiği olmuş
elleri yüzünü kaplamış,
sanki bir Morfin gibi
Yaşaması nefes sıcaklığına bağımlı,
köşe bucak takiyyelenmiş
Köprü altlarına
bir Çocuk ağlamış
Toprak!...... Anne kucağı olmuş sanki
nefes, nefese kalmış Kırlangıçlar
Küsmüş Güneş doğmuyor
o karanlık Dünyasına
ağlıyor yalnızlığı kendine
Bir Çocuk umutlanmış
Turnaların Semah dönüşünü izlerken
kıskanmış gizlice sevişenleri
Gül'nurum olsun demiş garip garip
ayazdan nefret ederek
Bir Çocuk Büyümüş
Gül kokusunu özlemiş birden
yıldız kayışlarında dilekleri sönmüş
Kitabın arasında sakladığı sevgilsini anımsamış
ve aglamış Bulutla
Bir Çocuk yarını özlemiş
Ekmek gibi Aş gibi
yarını görmeden ölmüş
ve bir Çocuk Köprü altına yeniden gelmiş
gelmiş geçmiş hep böyle imiş
Köprü altı Mesken'imiş
Yarın
Bir Çocuk daha Ölmüş
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
Duyarlı yüreğinize gönül dolusu teşekkürler Ali bey, toplumumuzun kanayan en büyük yarası, ne varlıklarından haberdarız, ne de yokluklarından...Köşe başları, köprü altları, kaldırımlar tek mekanları yarınları olmayan çilekeş çocuklarımız😅 Ve devlet için ne büyük utanç tablosu...😊 Tabi bu yüz onlarda varsa???... Tebrikler kaleminize saygılar...
Güzel bir çalışma tebrikler özgür çocuk😙😙😙👍👍👍
özgür çocuk..özgürlüğe koşan çocukları resmetmiş..😙 toplumsal acımızdır....😙 tebrikler ali👍👍👍
Artık köprü altları da yok üşümüş yüreklere kan revan kalmış bir bir insandan ne beklenir ki yarınlara. Şiir anlmlı ve güzel dizelenmiş. Daha iyilerine genç şair...