Bir Daha Sokağı'nda Kesik Kesik Voltalarım
/görümün prizmasında kırılan senler için
gökkuşağının yedin rengi kadar canlı
sekizinci rengin ayrılık tonuyla kanlı
kübik hayallerin boyutlarına dalıyorum
gece kuyu Yusufça öykünmelerim
Züleyha yalnızlığa /
elimde sıcaklığı duran anka küllerin
kurduğum hayal şehirlerin
adı bile olmayan Bir Daha Sokağı'nda
yine esriğim.
Kasketine gizlenmiş tenha bir akşam
dur çekip zamanıma
(ama hariç saatler coşkun akarsu)
kimliliğimi isteyecek
kimliğim kayıp
öyle ya kimliğimde yoksun
ne diyeceksin ki
sen sorgulayan bakışlara
_oğul böyle nereye kadar sorularına
he canım
hayat tekdüze bende
kurşuni sen ağırında gece
yalnızlık b/ağırı yerleşir göğsüme
adın iltifat
adın sunağımda
o k/adın
sevdama k/anıtlığını bilmez
ne yazık
akşamlar t/adımlık
akşamlar yetim/siz
sığmadığın anların
özlemi saplanır kalır
biteviye nefeslerim duraksız
yığılırım öyle yastığın bir ucuna
sırtım buz kesiklerine
gönlüm sen sevmeye
yüzüm kırışık yıkamaya uyanır
yine özlemin peşine düşerim bir kahve fincanında
sen saklanırsın benzemediğin bir telve arkasına
çalarım fincanı yere yine kalbim paramparça
gelmeliydim
gelemedim ya
kızgınım tavanın yorgunluğuna kapanan gözlerime
özlerinde sen b/aşka bir bahar kokususun
ellerinin dokunduğu harfleri öpsem alnından
döner misin yar
döner miyiz o ilk
akşama
sevmeye özür
sevmeye bir tanım kaynar damarlarımda
adım adım ruhum bir şiir istilasında
kağıt kaleme ulaşamadığım her yer dar
her hariç ses kıt gelir
ölü ses olur her hikaye
ben peşinde istemsiz seyyah
özlem dedikçe sen eksilirsin bir yanımda
tekin olmayan satırlar dökülür şiir çağlayanıma
hecelerce sen akarına kapılıp
altına çekilirim sert bir ayrılığın
yüzgeç kuyruğumdan yakalanırım
direncim sıfırın eksi yanına çekilir
direncimde bir sen kırılır paramparça
kimse bilmez
her gece dağılmış bir sen toparlarım
gecenin ışıltılı saçlarından
şiir deyip geçerler
ben geçemem öylece
geçe...mem
31mart11
Öncelikle başlık ölümle yaşam arasında kalınmanın işareti zira o kesik kesik atılan voltalar, kesik kesik solumalara denk ve bir vazgeçemeyiş, bir vazgeçiş, bir arada kalma arından giriş, kırılan bir felsefenin betimsel toplamı şiir de eksik olmayan hüznün farklı bir bakış açışı, "Mehmet Alagöz" şiir kimliğini üste daima üste taşımaya devam ediyor iyi de ediyor. Tebrik ve teşekkürlerimle Mehmet Abi...
kimse bilmez her gece dağılmış bir sen toparlarım gecenin ışıltılı saçlarından şiir deyip geçerler ben geçemem öylece geçe...mem
Yanılıyorsun sevgili şair şiir deyip geçmeyiz bu derin özleme ama duygu doruk mana doruk şiir öyle yoğun ki dokunmaktan da korkarız..
Gıpta ile Mehmet bey tebrik ederim
kutlu/yorum/suz saygılar...