Bir D/okunuşta Bitir Beni
Sus,
konuşma ne olur,
hiç ilişme bana bugün.
sesinle vurma yine beni,
tutuşturma içimde ki mem u zin i...
Zaten,sen den gitmiştim,
kendime gelirken.
zar zor alabildim,
asi ruhumu daldığı derinlerden...
Bugün adını hep sensiz anıyorum.
cennet gözlerine bakıp,
cehennem ateşlerin de yanıyorum...
ben dünümü erken yaşadım yine,
zamansız doğdum belki de,
kendimi eksik prematüre sanıyorum.
Ben delirdiysem bugün,
tanrılar çıldırmış olmalı.
asil suskunluğum açılışını,sade bir törenle,
asalet kurdelasıyla yapmalı.
kesen makas dost elinde,
ağzı hep kapalı kalmalı.
yüreğimde ki sen,
zeus'a sunulmuş bir bakire edasın da yanmalı,
ortalığı ateş topu düşmüşcesine,
kasıp kavurmalı...
Ben karanlık gecelerde ki,
kara peçelerden korkup,
yine aklımı yitirdim.
adını her gün ayet-i kelime gibi okuyup,
bismillahlarla başlayıp,elhamlarla bitirdim.
son sözü bekleme nefesimin tüberküloz titremelerinden,
kes sesimi,sapla hançeri,canıma ok/u,
gel de,
bir d/okunuş ta bitir beni...
fevkalade güzel bir şiirdi. bence bu şiir sesli asılmalıydı buraya :))
özellikle girişi vurucuydu bence .
kutlarım Metin kardeş ilhamın bol olsun sevgiler.
harikasın mehmet metin baş sağlıcakla
bitmek yerine bitirim olmak iyidir..şiir bitsin ki şair devam etsin.)